@article { author = {Ibrahim, Alireza and Khademi Neghad, Mohammad Taghi}, title = {Position of Calligraphy in Writing Islamic and Jewish Sacred Texts}, journal = {Journal of Seven Heavens}, volume = {18}, number = {71}, pages = {41-62}, year = {2017}, publisher = {University of religions and Denominations}, issn = {2322-4290}, eissn = {2717-106X}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {جایگاه هنر خوش‌نویسی در نگارش متون مقدس اسلامی و یهودی}, abstract_fa = {خوش‌نویسی هنری است که در غیاب تمثالگری، به یهودیت و اسلام راه یافت و به ابزاری برای اظهار کلام الاهی تبدیل شد. این تحقیق عوامل بارورکننده این هنر را می‌کاود و کارکردهای آن را در پیشبرد آموزه‌های دینی بررسی می­کند. یافته‌های روش توصیفی‌تطبیقی و رویکرد پدیدارشناسانه نشان می‌دهد که اقتداکردن خوش‌نویسان به فعل الاهی در نگارش کلام مقدس و اشتیاق وافر کاتبان به آشکارسازی زیبایی و اعجاز نهفته در آن، خوش‌نویسی را از زیبانگاری محض، به هنر قدسی ارتقا داد. ریاضت سرمشق‌نویسی، سلوک معنوی و آداب تطهیر خوش‌نویس و امانتداری در استنساخ، اثر نگارنده را به نوعی تفسیر متن مقدس تبدیل کرد که ایمان مخاطب را تقویت می‌کند. زمینه‌های تاریخی، آموزه‌های مشترک و همانندی‌های خطوط عبری و عربی باعث به‌وجودآمدن سبک‌هایی مشابه در خوش‌نویسی یهودی و اسلامی بود. همجواری تاریخی و تشابه در ابزار، همراه با مصارف و اهداف مشابه، به دستاورهایی همسان از هنر خوش‌نویسی منجر شد. البته برخلاف مسلمانان، دقت در نگارش صحیح کلمات و نمایش تقدس محض برای کاتبان عبری به مراتب مهم‌تر از زیبانگاری است.}, keywords_fa = {خوش‌نویسی اسلامی,خوش‌نویسی یهودی,کتابت قرآن,کتابت تورات,خطاطی دینی}, url = {https://haftasman.urd.ac.ir/article_60827.html}, eprint = {https://haftasman.urd.ac.ir/article_60827_aab23c4328e2b90c067b559db66abd35.pdf} }