آنچه در این نوشتار آمده پارهای از آموزههای معنوی فرانسوا فنلون در مسیر رسیدن به عشقی راستین است. وی نخستین گام را در این مسیر، شناخت پروردگار میداند و آن را مقدمة عشقورزیدن به خداوند میخواند، هرچند بر آن است که شناخت کامل او در این جهان امری ناممکن است. فنلون عشق به پروردگار را موهبتی الاهی میخواند که از سوی او به بندگان ارزانی میشود و مجرای برکات بسیار خداوند بر آنان است. در ادامه از عشق پروردگار به بندگان سخن به میان آمده است؛ عشقی بیکران که برازندة وجود لایتناهی اوست. فنلون ضمن دعوت انسانها به عشق ورزیدن به پروردگار، ویژگیهای عشق راستین را برشمرده و دستوراتی عملی در راه رسیدن به آن ارائه میکند. ترجمة اثر حاضر میتواند بابی برای آشنایی بیشتر با عرفان مسیحی و بهویژه فرانسوا فنلون باشد.