ائمه ع) منادی همزیستی مسالمت آمیز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب

چکیده

مقاله حاضر بحث همزیستی مسالمت‌آمیز از دیدگاه ائمه(ع) را در سه محور ضرورت، زمینه‌ها و راهکارها پی می‌گیرد. ائمه(ع) با بیان آثار مادی و معنوی همزیستی مسالمت‌آمیز، همچون تحقق امنیت، نیاز مردم به یکدیگر و تبلیغ دین حق بر ضرورت آن تأکید کرده و از مردم خواسته‌اند که تا حد توان در کنار هم زندگی مسالمت‌‌آمیزی را برقرار کنند. زمینه‌های همزیستی مسالمت‌آمیز معطوف به بستری است که می‌تواند به تحقق آن منجر شود. ائمه(ع) نشان داده‌اند که حکومت حق و عدل حتی اگر شکل و صورت رسمی نیز نداشته باشد، دارای ویژگی‌هایی است که می‌تواند زمینه‌های همزیستی مسالمت‌آمیز را فراهم کند. توجه به اختلاف‌ها و مراتب ایمان و همچنین نهادینه‌سازی اخلاق مشترک و عمومی نیز از اموری هستند که ائمه(ع)به‌عنوان زمینه‌های شکل‌گیری همزیستی مسالمت‌‌آمیز بیان کرده‌اند. ائمه(ع) راهکارهایی را نیز برای تحقق این همزیستی ارائه کرده‌اند. یکی از راهکارهای مهم برای همزیستی مسالمت‌‌آمیز نزد ائمه(ع) قاعده مدارا با عموم مردم در دو جهت دینی و اجتماعی است. دو راهکار دیگر توهین نکردن به پیروان دیگر ادیان و مذاهب، و مشارکت در امور اجتماعی و مراسم گروه‌ها و اقوام مختلف است.

کلیدواژه‌ها


نهج‌البلاغه، تدوین توسط صبحی صالح، قم: مؤسسه دارالهجره.
آقانوری، علی (1387ش)، امامان شیعه و وحدت اسلامی، قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
اسلامی، سیدحسن (1386ش)، «قاعده زرین در حدیث و اخلاق»، علوم حدیث.
الحر العاملی، محمد بن‌حسن (1409ق)، وسائل الشیعه، قم: مؤسسه آل‌البیت.
رستمیان، محمدعلی (1382ش)، حاکمیت سیاسی معصومین(ع)، قم: دبیرخانه مجلس خبرگان.
طوسی، محمد بن‌حسن (1365ش)، التهذیب، تهران: دار الکتاب الاسلامیه.
الکلینی، محمد بن‌یعقوب (1365ش)، الکافی، تهران: دار الکتاب الاسلامیه.
کریمی‌نیا، محمدمهدی (1382ش)، «ادیان الاهی و همزیستی مسالمت‌آمیز»، رواق اندیشه، ش26.
مجلسی، محمدتقی (1404ق)، بحار الانوار، بیروت: مؤسسه الوفاء.
محدث نوری، (1408ق)، مستدرک وسائل الشیعه، قم: موسسه آل‌البیت.