برای آموزههای مسیحی در قرون اولیه دو منبع بیان شده است: کتاب مقدس و کلیسا. کتاب مقدس در اواخر قرن چهارم در شورای کارتاژ رسمی شد. همچنین کلیسا با تشکیل شوراهای جهانی (Ecumenical Councils) و تبیین آموزههای دینی بر اساس راستکیشی، یکی از منابع ایمان مسیحی معرفی شد. این شوراها از سال 325 تا سال 787م ادامه یافتند. هدف تشکیلدهندگان اولیه شوراهای جهانی کلیساها برطرف کردن اختلافات الهیاتی کشیشان و اسقفان، تبیین آموزههای راستکیشانه و ایجاد وحدت میان کلیساها بود؛ اما با تشکیل شورای جهانی کلیساها، اختلافها فزونی یافت. به عبارت دیگر، شوراهای جهانی کلیساها اگرچه آموزههای راستکیشانه را تبیین و قانونی کردند، تمام کلیساها این آموزهها را نپذیرفتند؛ در نتیجه گسست میان کلیساها رقم خورد و معیار راستکیشی در هر کلیسا متفاوت با دیگری شد. به اعتقاد نگارنده، اهداف شوراهای جهانی کلیساها در ایجاد یکسانی در آموزهها و وحدت کلیساها، در گستره زمانی مورد نظر، تحقق نیافت.