دعاى خداوند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

استادیار گروه ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب

چکیده

دعا به ارتباط چندجانبة ایمانداران با خدا اشاره دارد. علاوه بر کلماتى مانند دعا و دعاکردن، این فعالیت با عبارتى مانند «ترا خوانده‌ام» و «به آواز خود نزد خداوند مى‌خوانم» نیز بیان شده است. نیایش، تلاطم دل و ندایی از سر شناخت و محبت است. دعاها ما را در عاقلانه‌تر زیستن و کامل‌تر زیستن یاری می‌دهند. یکى ‌از نیایش‌هاى معروف مسیحیت، نیایش عیسى‌ با خدا است‌که از آن با عنوان‌«دعاى‌خداوند»یاد می‌شود. این دعا، دو روایت داردکه در متی6: 9ـ13 و لوقا11: 2ـ4آمده‌اند. سه جملة اول این دعا، مربوط به خدا، در چارچوب الوهیت است و سه جملة بعد مربوط به انسان، در چارچوب بشریت است. در این دعا از خدا طلب نعمت و روزى مى‌شود. دعای مزبور به ما یادآور می‌شود که: برای آینده و آمدن ملکوت خدا آماده باشیم، بخشش گناهان منوط به نحوة تعامل ما با دیگران است، و بالاخره باید کوشید در برابر شرور (وسوسه یا دشواری‌های آخرالزمان) سرافراز بیرون آمد. مقالة حاضر نگاهى تفسیرگونه به این دعا است.

کلیدواژه‌ها


Aquinas, Thomas (1956), The Three Greatest Prayers: Commentaries on the Our Father, the Hail Mary and the Apostles' Creed, tran. Lawrence Shapcote, London.
Barclay, William (1964), The Plain Man Looks at the Lord's Prayer, London.
Brown, Raymond E. (1982), "The Pater Noster as an Eschatological Prayer" in New Testament Essays, 3d ed., New York.
Carmignac, Jean (1969), Recherches sur le "Notre Pere", Paris.
_____________ (1978), The Lord's Prayer and Jewish Liturgy, ed. Jakob J. Petuchkowski and Michael Brocke, New York.
Ebeling, Gerhard (1966), On Prayer: Nine Sermons, Philadelphia.
Guardini, Romano (1958), The Lord's Prayer, New York.
Jeremias, Joachim (1967), The Prayers of Jesus, London.
Lohmeyer, Ernst (1965), The Lord's Prayer, New York.
Schurmann, Heinz (1981), Das Gebet des Herrn, 4th ed. Leipzig.